мацну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. мацну́ мацнё́м
2-я ас. мацне́ш мацняце́
3-я ас. мацне́ мацну́ць
Прошлы час
м. мацну́ў мацну́лі
ж. мацну́ла
н. мацну́ла
Загадны лад
2-я ас. мацні́ мацні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час мацну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мацну́ць сов., однокр., разг. попро́бовать на о́щупь, пощу́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мацну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Аднакр. да мацаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мэцаць ’мацаць’ (барыс., Сл. ПЗБ), мацнуць ’намацаць’ (Жд. 1). Да мацаць (гл.). Аб мене э > а гл. Карскі, 1, 104.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)