Verbum

анлайнавы слоўнік

мацава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мацава́ны	мацава́ная	мацава́нае	мацава́ныя
Р.	мацава́нага	мацава́най мацава́нае	мацава́нага	мацава́ных
Д.	мацава́наму	мацава́най	мацава́наму	мацава́ным
В.	мацава́ны (неадуш.) мацава́нага (адуш.)	мацава́ную	мацава́нае	мацава́ныя (неадуш.) мацава́ных (адуш.)
Т.	мацава́ным	мацава́най мацава́наю	мацава́ным	мацава́нымі
М.	мацава́ным	мацава́най	мацава́ным	мацава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мацава́ны

1. прич. креплённый;

2. прил. креплёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мацава́ны, ‑ая, ‑ае.

З дабаўленнем спірту (пра віно). Паўсалодкае мацаванае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

креплёный прил. мацава́ны;

креплёное вино́ мацава́нае віно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мацава́ць, мацу́ю, мацу́еш, мацу́е; мацу́й; мацава́ны; незак., што.

1. Трывала прымацоўваць.

М. трос.

2. перан. Рабіць моцным, узмацняць.

М. абарону краіны.

3. У горнай справе: устанаўліваць крапеж.

4. Правяраць моц чаго-н. (разм.).

М. яйка.

|| наз. мацава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

креплённый прич. мацава́ны, умацава́ны, замацава́ны, змацава́ны; см. крепи́ть¹;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

За́мак ’мацаваны палац’. Рус., укр. за́мок, польск. zamek, н.-луж. zamk, чэш. zámek, славац. zámok ’замок’, славен. zamȃk ’аддалены куточак зямлі’, балг. за́мък ’замак’ < рус., за̀мка ’месца ў цяні’, ’закрытае месца’, макед. замок ’замак’. Ст.-рус. замокъ ’замак’ (XVI ст. у польскіх справах). Запазычана ў ст.-бел. (1494 г., Марч. дыс., 44) з польск. (на што ўказвае націск) < чэш., дзе калька ням. Schloss ’замак’, ’замок’ (Мельнікаў, Slavia, 36, 1967, 101–102). Фасмер, 2, 77; Шанскі, 2, З, 47; БЕР, 1, 599.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)