с ма́ху нареч., разг.

1. з разма́ху; (наотмашь) наво́дмаш, наво́дліў;

2. перен. (одним махом) адны́м ма́хам; (сразу) адра́зу; зра́зу;

3. (второпях) спяша́ючыся, у спе́шцы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ма́х
Р. ма́ху
Д. ма́ху
В. ма́х
Т. ма́хам
М. ма́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мах¹, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Адзін хуткі рух у паветры чым-н., узмах.

М. крыла.

М. рукі.

2. У спорце: адзін рух нагой, рукой або корпусам уперад, назад або ўбок.

М. уперад.

◊

Адным махам, за адным махам (разм.) — адразу, за адзін прыём.

Даць маху (разм.) — дапусціць памылку.

З усяго маху (разм.) — размахнуўшыся, з усяе сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мах мах, род. ма́ху м.;

◊

дать ма́ху даць ма́ху, схі́біць;

одни́м (еди́ным) махом адны́м ма́хам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оплоша́ть сов., разг. схі́біць, даць ма́ху, памылі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплохова́ть сов., разг. схі́біць, памылі́цца, даць ма́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплоша́ть сов., разг. схі́біць, памылі́цца, даць ма́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́дла ср., охот. про́мах м.;

◊ даць п. — промахну́ться; дать ма́ху

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мах I (род. ма́ху) м. мах; взмах;

ма́хам рукі́ — ма́хом (взма́хом) руки́;

пад’ём ма́хам — спорт. подъём ма́хом;

◊ адны́м ма́хам — одни́м ма́хом;

даць ма́ху — дать ма́ху;

за адны́м ма́хам — заодно́; в оди́н приём

мах II межд., разг. мах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

махавы́ ​1, ‑а́я, ‑о́е.

Які мае адносіны да маху ​1, махання; звязаны з ім.

махавы́ ​2,

гл. мохавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)