крутапле́чы, ‑ая, ‑ае.
З крутымі плячамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крутапле́чы, ‑ая, ‑ае.
З крутымі плячамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мохна́ч
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кава́ль, ‑я,
Рабочы, майстар, які займаецца коўкай металу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
барана́, ‑ы;
Землеапрацоўчая прылада ў выглядзе рамы з вертыкальнымі зубамі або дыскамі, пры дапамозе якой разрыхляюць глебу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даве́рху,
Роўна з верхнімі краямі.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адваро́т, ‑а,
1. Адагнуты і прыгладжаны (прыпрасаваны) край адзення ці абутку.
2. Адваротны бок чаго‑н., напрыклад, кнігі, канверта, здымка і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рамантава́ць 1, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Праводзіць рамонт 1.
рамантава́ць 2, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
1. Папаўняць табун або стада маладняком.
2. Ліквідаваць разрэджанасць пасеваў, прысад падсадкай новых раслін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
для,
Спалучэнне з прыназоўнікам «для» выражае:
Аб’ектныя адносіны
1. Ужываецца пры абазначэнні асобы ці прадмета, для якіх што‑н. робіцца, прызначаецца.
2. Ужываецца пры абазначэнні асобы ці прадмета, у дачыненні да якога мае значэнне, сілу тая ці іншая з’ява, якасць, стан і пад.
3. Ужываецца пры абазначэнні неадпаведнасці, несуразмернасці якой‑н. з’явы, падзеі, якасці і пад. з кім‑, чым‑н.
Мэтавыя адносіны
4. Ужываецца пры абазначэнні мэты дзеяння.
Прычынныя адносіны
5. Ужываецца пры абазначэнні прычыны, падставы якога‑н. дзеяння; адпавядае па знач. прыназоўніку «з-за».
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)