махлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; незак. (разм.).
Займацца махлярствам; жульнічаць, ашукваць.
|| зак. змахлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й.
|| наз. махлява́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
махлява́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
махлю́ю |
махлю́ем |
| 2-я ас. |
махлю́еш |
махлю́еце |
| 3-я ас. |
махлю́е |
махлю́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
махлява́ў |
махлява́лі |
| ж. |
махлява́ла |
| н. |
махлява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
махлю́й |
махлю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
махлю́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
махлява́ць несов., разг. моше́нничать, плутова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
махлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.
Разм. Займацца махлярствам; жульнічаць, ашукваць. Алена малако на рынку прадавала. Чатыры гладышы было ў яе, Дык з аднаго пакаштаваць яна давала, А з іншых налівала, Калі ў пакупніка ўвагі не стае... Сказаўшы карацей, — Алена махлявала. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Махлява́ць, махлева́ць ’ашукваць, жульнічаць’ (Нас., Шат., Касп., Бір. Дзярж., Сцяшк., Сцяц., Федар. 2, Сл. ПЗБ), ’круціць, маніць, хітрыць’ (КЭС, лаг.), рагач. мухлева́ць, тураў. мухлёва́ць ’тс’ (КЭС, ТС), мыхлюва́цца ’карыстацца воляй і добрымі ўмовамі’ (Бяльк.). Ст.-бел. (вы)махлевати (XVII ст.) ’змахляваць’ запазычана са ст.-польск. machlować ’махляваць, падманваць’, якое з н.-ням. makeln, mäkeln, гал. makelen < maken = machen ’рабіць’ (Брукнер, 317). Фасмер (3, 19) рус. махлевать, мухлевать, мухловать, мухлять ’падманваць’ выводзіць, аднак, з ням. (арго) moheln ’пазначаць карты’ (адкуль новав.-ням. mogeln ’хітрыць, надуваць’), якое са ст.-яўр. mâhal ’разбаўляць віно’. Сюды ж махлёўка ’ашуканка’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
змахлява́ць гл. махляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жулікава́ты, -ая, -ае.
1. Схільны жульнічаць, махляваць.
Ж. чалавек.
2. Уласцівы жуліку; хітры.
Ж. выгляд.
|| наз. жулікава́тасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жу́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.
Карыстацца жульніцкімі прыёмамі; махляваць, ашукваць.
Ж. у гульні.
|| зак. зжу́льнічаць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. жу́льнічанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жу́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Карыстацца несумленнымі, жульніцкімі прыёмамі; махляваць, ашукваць. Жульнічаць у гульні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
моше́нничать несов. махлява́ць; (плутовать) круці́ць; (обманывать) ашу́кваць; (жульничать) жу́льнічаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)