маты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маты́ўны маты́ўная маты́ўнае маты́ўныя
Р. маты́ўнага маты́ўнай
маты́ўнае		 маты́ўнага маты́ўных
Д. маты́ўнаму маты́ўнай маты́ўнаму маты́ўным
В. маты́ўны (неадуш.)
маты́ўнага (адуш.)		 маты́ўную маты́ўнае маты́ўныя (неадуш.)
маты́ўных (адуш.)
Т. маты́ўным маты́ўнай
маты́ўнаю		 маты́ўным маты́ўнымі
М. маты́ўным маты́ўнай маты́ўным маты́ўных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маты́ў², -ты́ву, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.

1. Прасцейшая састаўная частка сюжэта, тэма ў творах мастацтва.

2. Мелодыя, напеў.

Вясёлы м.

|| прым. маты́ўны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)