матыля́ць

‘біць каго-небудзь, узмахваючы’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. матыля́ю матыля́ем
2-я ас. матыля́еш матыля́еце
3-я ас. матыля́е матыля́юць
Прошлы час
м. матыля́ў матыля́лі
ж. матыля́ла
н. матыля́ла
Загадны лад
2-я ас. матыля́й матыля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час матыля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Матыля́цца ’матляцца’, ’танцаваць (толькі ў адзін бок)’ (клец., Жыв. сл.), матыля́ць ’біць, узмахваючы’ (Нас.), ’махаць’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Да матляць < мата́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)