матывава́ць, -тыву́ю, -тыву́еш, -тыву́е; -тыву́й; -тывава́ны; зак. і незак., што.

Прывесці (прыводзіць) матывы, довады ў карысць чаго-н.

М. свой адказ.

|| наз. матыва́цыя, -і, ж., матывава́нне, -я, н. і матывіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матывава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. матыву́ю матыву́ем
2-я ас. матыву́еш матыву́еце
3-я ас. матыву́е матыву́юць
Прошлы час
м. матывава́ў матывава́лі
ж. матывава́ла
н. матывава́ла
Загадны лад
2-я ас. матыву́й матыву́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час матыву́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

матывава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. матыву́ю матыву́ем
2-я ас. матыву́еш матыву́еце
3-я ас. матыву́е матыву́юць
Прошлы час
м. матывава́ў матывава́лі
ж. матывава́ла
н. матывава́ла
Загадны лад
2-я ас. матыву́й матыву́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час матывава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

матывава́ць сов. и несов. мотиви́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матывава́ць, ‑тывую, ‑тывуеш, ‑тывуе; зак. і незак., што.

Прывесці (прыводзіць) матывы, довады, якія тлумачаць, апраўдваюць якія‑н. дзеянні, ўчынкі. Настаўнік павінен, матываваць кожную ацэнку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотиви́ровать сов. и несов. матывава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матыва́цыя, -і, ж.

1. гл. матываваць.

2. Сістэма довадаў, аргументаў на карысць чаго-н.

|| прым. матывацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матывіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

1. гл. матываваць.

2. Тое, што і матывацыя (у 2 знач.).

|| прым. матывіро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матывава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад матываваць.

2. у знач. прым. Які мае матывіроўку. Матываванае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцэментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

1. што. Змацаваць цэментам. / у вобразным ужыв. Мароз сцэментаваў зямлю.

2. перан.; каго-што. Змацаваць, з’яднаць. [Першы рэйд] сцэментаваў нашу сувязь з масамі, павялічыў наш уплыў на людзей. Казлоў. Таленавіты калектыў тэатра імя Я. Купалы дапамог маладому драматургу паглыбіць ідэю п’есы, больш матываваць учынкі персанажаў, мацней сцэментаваць сюжэт. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)