ма́тушка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
Жонка святара, пападдзя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ма́тушка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ма́тушка |
ма́тушкі |
| Р. |
ма́тушкі |
ма́тушак |
| Д. |
ма́тушцы |
ма́тушкам |
| В. |
ма́тушку |
ма́тушак |
| Т. |
ма́тушкай
ма́тушкаю |
ма́тушкамі |
| М. |
ма́тушцы |
ма́тушках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ма́тушка ж., разг. (жена священника) ма́тушка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́тушка
1. (мать) уст., фольк. ма́ці, род. ма́ці и ма́церы ж., мату́ля, -лі ж.;
2. (в обращении к пожилой женщине) разг., уст. ма́ці, род. ма́ці, ма́церы ж., ма́тухна, -ны ж.;
3. (жена священника, монахиня) прост., уст. ма́тушка, -кі ж.;
◊
ма́тушки (мои́), ма́тушки све́ты! межд. ма́тухны мае́!;
по ма́тушке обруга́ть абмацюка́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́тушка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Разм. Жонка свяшчэнніка, пападдзя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ма́тушка ’пападдзя’ (ТСБМ, Шат., Касп., Бяльк.; драг., КЭС). Укр. ма́тушка ’тс’, ’начальніца манастыра’. З рус. ма́тушка ’тс’.
Мату́шка 1 ’маток нітак’ (Касп.; гродз., лудз., брасл., Сл. ПЗБ). Рус. мотушка ’тс’, ’катушка з ніткамі’. Бел.-рус. ізалекса. Да мата́ць (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 72.
Мату́шка 2 ’матавала, прылада, на якую матаюць ніткі’ (воран., Шатал., жлоб., Мат. Гом., Сл. ПЗБ), ’прылада, на якую разматваюць ніткі з маткоў’ (навагр., Сцяшк. Сл.), рус. кастр., калін., маск., горкаўск. мотушка ’тс’, мату́шачка, мату́шычка ’нізка (грыбоў)’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Рус. арханг. матушка ’звязка абаранкаў дамашняга прыгатавання’. Бел.-рус. ізалекса. Да мата́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мату́ля ж., ласк., разг. ма́тушка, ма́ма, ма́менька
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́тухна ж., разг. ма́тушка;
◊ ~ны мае́! — ма́тушки (мои́)!; мать честна́я!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Матошка ’маленькі маток нітак’ (КЭС, лаг.). Да мату́шка 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мяту́шка ’нізка (рыбы, грыбоў)’ (беш., Нар. сл.). Да матушка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)