мату́ленька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мату́ленька мату́ленькі
Р. мату́ленькі мату́ленек
Д. мату́леньцы мату́ленькам
В. мату́леньку мату́ленек
Т. мату́ленькай
мату́ленькаю		 мату́ленькамі
М. мату́леньцы мату́леньках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Схібну́цца ’памерці’: “Як матуля жыла, часценька гасціла // Матуленька схібнулась, гасціна мінулась” (свісл., Ант.), ’памыліцца’ (Нас., Стан.), схі́бны ’падманны, ненадзейны’ (Нас.). Да хібіць, хібы, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)