матро́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. матро́скі матро́ская матро́скае матро́скія
Р. матро́скага матро́скай
матро́скае		 матро́скага матро́скіх
Д. матро́скаму матро́скай матро́скаму матро́скім
В. матро́скі (неадуш.)
матро́скага (адуш.)		 матро́скую матро́скае матро́скія (неадуш.)
матро́скіх (адуш.)
Т. матро́скім матро́скай
матро́скаю		 матро́скім матро́скімі
М. матро́скім матро́скай матро́скім матро́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

матро́скі матро́сский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матро́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да матроса, матроскі. Пору далі работу — яго назначылі ў падручныя матроскаму повару. Шамякін. У прасоленай матроскай форме Маракі ў кубрыкі вяртаюцца. Лукша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матро́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Марак, які не адносіцца да каманднага саставу; радавы флоту.

|| прым. матро́скі, -ая, -ае.

М. танец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матро́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. матро́ска матро́скі
Р. матро́скі матро́сак
Д. матро́сцы матро́скам
В. матро́ску матро́скі
Т. матро́скай
матро́скаю		 матро́скамі
М. матро́сцы матро́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

матро́сский матро́скі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наце́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Матроская паласатая трыкатажная кашуля, якая надзяваецца на цела.

Матроскі н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матлёт, ‑а, М ‑лёце, м.

Даўні матроскі танец, які ў 20 ст. атрымаў пашырэнне ў якасці бальнага і эстраднага танца.

[Ад фр. matelot — матрос.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клёш, ‑а, м.

Асаблівы крой спадніцы, штаноў з расшырэннем унізе. // Спадніца, штаны такога крою. Матроскі клёш. / у знач. нескл. прым. Спадніца клёш.

[Ад фр. cloche — звон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Матлёт ’назва танца’ (светлаг., Мат. Гом.). З польск. matelot (жвавы матроскі танец, які нагадвае працу матросаў на караблі’ < франц. matelote ’тс’ < с.-гал. mattenoot ’прыяцель, сябар’ (SWO, 459).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)