мато́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мато́ўка |
мато́ўкі |
| Р. |
мато́ўкі |
мато́вак |
| Д. |
мато́ўцы |
мато́ўкам |
| В. |
мато́ўку |
мато́вак |
| Т. |
мато́ўкай
мато́ўкаю |
мато́ўкамі |
| М. |
мато́ўцы |
мато́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мато́ўка ж., разг. мото́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мото́вка разг. мато́ўка, -кі ж., манта́чка, -кі ж., марнатра́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)