матары́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. матары́стка матары́сткі
Р. матары́сткі матары́стак
Д. матары́стцы матары́сткам
В. матары́стку матары́стак
Т. матары́сткай
матары́сткаю		 матары́сткамі
М. матары́стцы матары́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

матары́стка ж. мотори́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матары́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да матарыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы, які абслугоўвае маторы.

|| ж. матары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. матары́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мотори́стка матары́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)