матаво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. матаво́з матаво́зы
Р. матаво́за матаво́заў
Д. матаво́зу матаво́зам
В. матаво́з матаво́зы
Т. матаво́зам матаво́замі
М. матаво́зе матаво́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

матаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лакаматыў з рухавіком унутранага згарання невялікай магутнасці, прызначаны для дапаможных і манеўровых работ.

|| прым. матаво́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матаво́з м., тех. мотово́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матаво́з, ‑а, м.

Лакаматыў з рухавіком ўнутранага згарання, прызначаны для дапаможных і манеўровых работ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотово́з техн. матаво́з, -за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)