масі́ўны, -ая, -ае.

1. гл. масіў.

2. Цяжкі, вялікі.

Масіўнае збудаванне.

Масіўная фігура.

|| наз. масі́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

масі́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. масі́ўны масі́ўная масі́ўнае масі́ўныя
Р. масі́ўнага масі́ўнай
масі́ўнае		 масі́ўнага масі́ўных
Д. масі́ўнаму масі́ўнай масі́ўнаму масі́ўным
В. масі́ўны (неадуш.)
масі́ўнага (адуш.)		 масі́ўную масі́ўнае масі́ўныя (неадуш.)
масі́ўных (адуш.)
Т. масі́ўным масі́ўнай
масі́ўнаю		 масі́ўным масі́ўнымі
М. масі́ўным масі́ўнай масі́ўным масі́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

масі́ўны масси́вный; (о человеке — ещё) кру́пный, гру́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

масі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую масу, аб’ём. Масіўны стол. Масіўнае тулава. □ Шырокія масіўныя дзверы гасцінна ўпусцілі Андрэя ва універмаг. Васілёнак. Шэрая будыніна з купалам і масіўнымі калонамі прыкметна вылучалася сярод іншых дамоў. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масі́ў, -сі́ву, мн. -сі́вы, -сі́ваў, м.

1. Горнае ўзвышша аднароднай геалагічнай будовы.

Горныя масівы.

2. Вялікая прастора, аднародная па якіх-н. прыметах.

Лясныя масівы.

|| прым. масі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

масси́вный масі́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыклапі́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Аб старажытных збудаваннях: масіўны, гіганцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грува́сткі, -ая, -ае.

Цяжкі і масіўны.

Грувасткая мэбля.

|| наз. грува́сткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гру́зны, -ая, -ае.

1. 3 вялікай вагой, масіўны, цяжкі.

Грузная фігура.

Грузна (прысл.) сесці на лаву.

2. Цяжка нагружаны.

Г. цягнік.

|| наз. гру́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грува́сткі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі вялікі, грузны, масіўны. Першыя радыёпрыёмнікі былі з ладны чамадан, вялікія і грувасткія. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)