маставая - Пошук

мастава́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х, ж.

Брукаваная або пакрытая асфальтам праезджая частка вуліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мастава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мастава́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мастава́я сущ. мостова́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мастава́я, ‑ой, ж.

Брукаваная або асфальтаваная вуліца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мостова́я ж., сущ. мастава́я, -во́й ж.; (из камня) брук, род. бру́ку м.;

деревя́нная мостова́я драўля́ная мастава́я;

торцо́вая мостова́я тарцо́вая мастава́я;

асфа́льтовая мостова́я асфа́льтавая мастава́я;

булы́жная мостова́я брук.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фе́рма², -ы, мн. -ы, ферм і -аў, ж. (спец.).

Збудаванне, канструкцыя са злучаных між сабой металічных ці драўляных брусоў.

Маставая ф.

|| прым. фе́рмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарэ́ц, -рца́, мн. -рцы́, -рцо́ў, м.

1. Папярочны разрэз бервяна, бруса; папярочная грань чаго-н.

Т. дошкі.

2. Кароткі, звычайна шасцігранны драўляны брусок для машчэння вуліц.

3. Маставая з такіх брускоў.

|| прым. тарцо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маставы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	маставы́	мастава́я	маставо́е	маставы́я
Р.	маставо́га	маставо́й маставо́е	маставо́га	маставы́х
Д.	маставо́му	маставо́й	маставо́му	маставы́м
В.	маставы́ (неадуш.) маставо́га (адуш.)	маставу́ю	маставо́е	маставы́я (неадуш.) маставы́х (адуш.)
Т.	маставы́м	маставо́й маставо́ю	маставы́м	маставы́мі
М.	маставы́м	маставо́й	маставы́м	маставы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тарцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

1. Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тарцаваць.

2. Тарцовачны станок.

3. Малярная шчотка з доўгім шчаціннем.

4. Разм. Тарцовая маставая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum