маскі́т, -а, М -кі́це, мн. -ы, -аў, м.

Крывасоснае паўднёвае насякомае атрада двухкрылых.

|| прым. маскі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маскі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маскі́т маскі́ты
Р. маскі́та маскі́таў
Д. маскі́ту маскі́там
В. маскі́та маскі́таў
Т. маскі́там маскі́тамі
М. маскі́це маскі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

маскі́т м., зоол. моски́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маскі́т, ‑а, М ‑кіце, м.

1. Крывасоснае паўднёвае насякомае атрада двухкрылых.

2. толькі мн. (маскі́ты, ‑аў). Спец. разм. Быстраходныя ваенныя караблі, прызначаныя для баявых дзеянняў вялікімі групамі.

[Ісп. mosquito ад лац. musca — муха.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

моски́т маскі́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)