марэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
марэ́нне |
| Р. |
марэ́ння |
| Д. |
марэ́нню |
| В. |
марэ́нне |
| Т. |
марэ́ннем |
| М. |
марэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
марэ́нне I ср. море́ние; см. мары́ць I 1
марэ́нне II ср., спец. море́ние; см. мары́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
марэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. марыць (у 1 знач.).
2. Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. марыць (у 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
море́ние
1. марэ́нне, -ння ср.; атру́чванне, -ння ср.; вынішчэ́нне, -ння ср.;
2. марэ́нне, -ння ср.; мардава́нне, -ння ср.;
3. марэ́нне, -ння ср.;
4. тушэ́нне, -ння ср.; см. мори́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
томле́ние ср. (действие)
1. мучэ́нне, -ння ср.; мардава́нне, -ння ср.; марэ́нне, -ння ср.; тамле́нне, -ння ср., стамле́нне, -ння ср.;
2. тушэ́нне, -ння ср.;
3. тамле́нне, -ння ср.; см. томи́ть;
4. (состояние) (мука) му́ка, -кі ж., мучэ́нне, -ння ср.; (страдание) паку́та, -ты ж.; (изнеможение) знямо́га, -гі ж.; (скука) нуда́, -ды́ ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)