марэ́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марэ́ма |
марэ́мы |
| Р. |
марэ́мы |
марэ́м |
| Д. |
марэ́ме |
марэ́мам |
| В. |
марэ́му |
марэ́мы |
| Т. |
марэ́май
марэ́маю |
марэ́мамі |
| М. |
марэ́ме |
марэ́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
марэ́ма ж., геогр. маре́мма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маре́мма геогр. марэ́ма, -мы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)