Verbum

анлайнавы слоўнік

мары́цца, мару́ся, мо́рышся, мо́рыцца; незак.

Таміцца, мучыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мары́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мары́цца I несов.

1. мори́ться; изнуря́ться; устава́ть, утомля́ться;

2. страд. мори́ться; изнуря́ться; истомля́ться; томи́ться; см. мары́ць I

мары́цца II несов., страд., спец. мори́ться; см. мары́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́рыцца, ма́рыцца; незак.

1. Уяўляцца, здавацца ў думках. Мне марыцца: Нібыта той дарогаю З адвечнасці вярнуліся гады... Кляшторны.

2. безас. Аб жаданні або мажлівасці марыць. Канец вайне! Вось ён — глыбокі тыл! Як ціха тут! Як марыцца салодка! З. Астапенка.

мары́цца, мару́ся, мо́рышся, мо́рыцца; незак.

1. Таміцца, мучыцца. [Тэкля:] Хай размятуць вас віхуры крутыя, Каб не марыліся нашыя дзеці, Каб не стагналі ў няволі старыя! Глебка.

2. Зал. да марыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ма́рыцца ’ўяўляцца, здавацца ў думках’, ма́рыць ’аддавацца марам’, ’спадзявацца’ (КЭС, лаг.; ТСБМ). Укр. маритися, марити. Да ма́ра (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мечта́ться безл. ма́рыцца, мро́іцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устава́ть несов. стамля́цца, утамля́цца, змо́рвацца, мары́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адве́чнасць, ‑і, ж.

Выс. Існаванне з самага пачатку; спрадвечнасць; далёкае мінулае. Мне марыцца: Нібыта той дарогай з адвечнасці вярнуліся гады. Кляшторны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мори́ться

1. (томиться, уставать) разг. мары́цца, стамля́цца; мардава́цца;

2. страд. мары́цца; труці́цца, атру́чвацца; вынішча́цца; тушы́цца, гасі́цца; см. мори́ть^{1, 3, 4}.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)