маршчы́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што.
Утвараць маршчыны, моршчыць.
М. лоб.
Хвалі маршчыняць ваду.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маршчы́ніць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
маршчы́ню |
маршчы́нім |
| 2-я ас. |
маршчы́ніш |
маршчы́ніце |
| 3-я ас. |
маршчы́ніць |
маршчы́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
маршчы́ніў |
маршчы́нілі |
| ж. |
маршчы́ніла |
| н. |
маршчы́ніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
маршчы́нь |
маршчы́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
маршчы́нячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маршчы́ніць несов. морщи́нить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маршчы́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.
Утвараць маршчыны на твары; моршчыць. Глядзяць кудысь углыб вочы дзедавы, несупынныя думкі яшчэ больш маршчыняць яго лоб. Колас. І маршчынілі маці аблічча весткі сумныя з позніх дарог. Машара. // перан. Утвараць рабізну (пра паверхню вады). Вада была спакойнай, толькі маленькія хвалькі ад ветру маршчынілі яе паверхню. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
морщи́нить несов. мо́ршчыць, маршчы́ніць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Маршчы́на ’складка, згіб на скуры твару, цела’, бяроз. моршчы́ны, кам. моршче́ны, драг. моршчэ́нэ (ТСБМ, Яруш., Сл. ПЗБ, КЭС), мсцісл. ’няроўнасць на палатне’ (Жыв. сл.), трак. ’зборкі’ (Сл. ПЗБ), маршчы́ніць ’моршчыць’ (ТСБМ). Да моршчыць (гл.). Сюды ж сеннен., смал. маршчынак ’грыб, які вырастае пад падлогай і паражае яе’ (Анік.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)