ма́ршальскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́ршальскі ма́ршальская ма́ршальскае ма́ршальскія
Р. ма́ршальскага ма́ршальскай
ма́ршальскае		 ма́ршальскага ма́ршальскіх
Д. ма́ршальскаму ма́ршальскай ма́ршальскаму ма́ршальскім
В. ма́ршальскі (неадуш.)
ма́ршальскага (адуш.)		 ма́ршальскую ма́ршальскае ма́ршальскія (неадуш.)
ма́ршальскіх (адуш.)
Т. ма́ршальскім ма́ршальскай
ма́ршальскаю		 ма́ршальскім ма́ршальскімі
М. ма́ршальскім ма́ршальскай ма́ршальскім ма́ршальскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́ршальскі ма́ршальский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́ршальскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маршала, належыць яму. Маршальскае званне. Маршальская зорка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́ршал, -а, мн. -ы, -аў, м.

Воінскае званне, вышэйшае за генеральскае, якое прысвойваецца за выдатныя заслугі ў кіраўніцтве войскамі, а таксама асоба, якая мае такое званне.

М. бранятанкавых войск.

Галоўны м. авіяцыі.

|| прым. ма́ршальскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́ршальский ма́ршальскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)