маро́злівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маро́злівы маро́злівая маро́злівае маро́злівыя
Р. маро́злівага маро́злівай
маро́злівае		 маро́злівага маро́злівых
Д. маро́зліваму маро́злівай маро́зліваму маро́злівым
В. маро́злівы (неадуш.)
маро́злівага (адуш.)		 маро́злівую маро́злівае маро́злівыя (неадуш.)
маро́злівых (адуш.)
Т. маро́злівым маро́злівай
маро́зліваю		 маро́злівым маро́злівымі
М. маро́злівым маро́злівай маро́злівым маро́злівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маро́злівы, см. маро́зны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маро́злівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і марозны. Ясныя былі дні, і марозлівыя, і, як заўсёды ў тую восень, ціхія. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халодны, схаладнелы, марозны, марозлівы, стылы, настылы, зябкі, азяблы, свежы; адубелы, адубянелы, сіверны, сіверкі, сіберны (разм.); сцюдзёны, сцюжны, закляклы, знобкі (абл.); ледзяны, лядзяны, лядовы, ільдзяны, аледзянелы (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)