мармы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Прынада для лоўлі рыбы: кручок, упаяны ў свінцовую драбінку.

Лавіць рыбу на мармышку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мармы́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мармы́шка мармы́шкі
Р. мармы́шкі мармы́шак
Д. мармы́шцы мармы́шкам
В. мармы́шку мармы́шкі
Т. мармы́шкай
мармы́шкаю		 мармы́шкамі
М. мармы́шцы мармы́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мармы́шка ж. (блесна) мормы́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мармы́шка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑шак; ж.

Адлітая са свінцу штучная прынада для лоўлі рыбы; разнавіднасць блясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мормы́шка рыб. (блесна) мармы́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)