ста́туя, -і, мн. -і, -туй, ж.

Скульптурны вобраз звычайна ў поўны рост чалавека або жывёліны.

Мармуровая с.

|| прым. статуа́рны, -ая, -ае (спец.).

С. мармур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мармуро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мармуро́вы мармуро́вая мармуро́вае мармуро́выя
Р. мармуро́вага мармуро́вай
мармуро́вае		 мармуро́вага мармуро́вых
Д. мармуро́ваму мармуро́вай мармуро́ваму мармуро́вым
В. мармуро́вы (неадуш.)
мармуро́вага (адуш.)		 мармуро́вую мармуро́вае мармуро́выя (неадуш.)
мармуро́вых (адуш.)
Т. мармуро́вым мармуро́вай
мармуро́ваю		 мармуро́вым мармуро́вымі
М. мармуро́вым мармуро́вай мармуро́вым мармуро́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абліцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, ж.

1. гл. абліцаваць.

2. Каменны, драўляны, металічны і пад. слой, матэрыял, якім пакрываюць сцены, збудаванне для трываласці або ўпрыгожання.

Мармуровая а.

|| прым. абліцо́вачны, -ая, -ае.

Абліцовачная плітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грані́тна-мармуро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грані́тна-мармуро́вы грані́тна-мармуро́вая грані́тна-мармуро́вае грані́тна-мармуро́выя
Р. грані́тна-мармуро́вага грані́тна-мармуро́вай
грані́тна-мармуро́вае		 грані́тна-мармуро́вага грані́тна-мармуро́вых
Д. грані́тна-мармуро́ваму грані́тна-мармуро́вай грані́тна-мармуро́ваму грані́тна-мармуро́вым
В. грані́тна-мармуро́вы (неадуш.)
грані́тна-мармуро́вага (адуш.)		 грані́тна-мармуро́вую грані́тна-мармуро́вае грані́тна-мармуро́выя (неадуш.)
грані́тна-мармуро́вых (адуш.)
Т. грані́тна-мармуро́вым грані́тна-мармуро́вай
грані́тна-мармуро́ваю		 грані́тна-мармуро́вым грані́тна-мармуро́вымі
М. грані́тна-мармуро́вым грані́тна-мармуро́вай грані́тна-мармуро́вым грані́тна-мармуро́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пліта́ ж., в разн. знач. плита́;

мармуро́вая п. — мра́морная плита́;

кухо́нная п. — ку́хонная плита́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Маленькая, дробная часцінка чаго-н.

К. пячэння.

Хлебныя крошкі.

2. зб. Сыпучае рэчыва з дробных, раскрышаных часцінак чаго-н. (спец.).

Мармуровая к.

◊

Да крошкі — поўнасцю, зусім расходаваць, аддаць і пад.

Ні крошкі — няма ніколькі.

|| памянш. кро́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плита́ в разн. знач. пліта́, -ты́ ж.;

мра́морная плита́ мармуро́вая пліта́;

кухо́нная плита́ кухо́нная пліта́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́туя, ‑і, ж.

Скульптурны вобраз чалавека або жывёліны, які звычайна размяшчаюцца на пастаменце. Мармуровая статуя. □ Прыгожы сад, які любіў Ватто: Між дрэў зялёных статуі паўсталі. Багдановіч. // перан. Пра халоднага, пазбаўленага жыццёвай энергіі чалавека. Гледзячы збоку на Аню, нельга было не падумаць: даць бы гэтай прыгожай статуі жывыя і цёплыя вочы. Васілевіч.

•••

Як статуя (стаяць, сядзець) — зусім нерухома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Плоскі з двух бакоў кавалак дрэва невялікай таўшчыні, які атрымліваецца шляхам падоўжнай распілоўкі бервяна.

Сасновыя дошкі.

2. Школьная прылада, на якой пішуць мелам.

Пісаць на дошцы.

3. Пласціна, пліта.

Мармуровая д.

Шахматная д.

Д. аб’яў.

◊

Ад дошкі да дошкі (прачытаць, вывучыць; разм.) — ад пачатку да канца.

Ставіць на адну дошку каго з кім (разм.) — прыраўноўваць каго-н. да каго-н., прызнаваць роўным з кім-н.

|| памянш. до́шчачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мука́ ж., в разн. знач. мука́;

пытлява́ная м. — пеклева́нная мука́;

мармуро́вая м. — мра́морная мука́;

◊ сце́рці на муку́ — стере́ть в порошо́к;

пераме́лецца — м. бу́дзе — посл. переме́лется — мука́ бу́дет;

кармі́ муко́ю, дык по́йдзе руко́ю — посл. не гони́ кнуто́м, а гони́ овсо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)