мармуро́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мармуро́вы |
мармуро́вая |
мармуро́вае |
мармуро́выя |
| Р. |
мармуро́вага |
мармуро́вай мармуро́вае |
мармуро́вага |
мармуро́вых |
| Д. |
мармуро́ваму |
мармуро́вай |
мармуро́ваму |
мармуро́вым |
| В. |
мармуро́вы (неадуш.) мармуро́вага (адуш.) |
мармуро́вую |
мармуро́вае |
мармуро́выя (неадуш.) мармуро́вых (адуш.) |
| Т. |
мармуро́вым |
мармуро́вай мармуро́ваю |
мармуро́вым |
мармуро́вымі |
| М. |
мармуро́вым |
мармуро́вай |
мармуро́вым |
мармуро́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
грані́тна-мармуро́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
грані́тна-мармуро́вы |
грані́тна-мармуро́вая |
грані́тна-мармуро́вае |
грані́тна-мармуро́выя |
| Р. |
грані́тна-мармуро́вага |
грані́тна-мармуро́вай грані́тна-мармуро́вае |
грані́тна-мармуро́вага |
грані́тна-мармуро́вых |
| Д. |
грані́тна-мармуро́ваму |
грані́тна-мармуро́вай |
грані́тна-мармуро́ваму |
грані́тна-мармуро́вым |
| В. |
грані́тна-мармуро́вы (неадуш.) грані́тна-мармуро́вага (адуш.) |
грані́тна-мармуро́вую |
грані́тна-мармуро́вае |
грані́тна-мармуро́выя (неадуш.) грані́тна-мармуро́вых (адуш.) |
| Т. |
грані́тна-мармуро́вым |
грані́тна-мармуро́вай грані́тна-мармуро́ваю |
грані́тна-мармуро́вым |
грані́тна-мармуро́вымі |
| М. |
грані́тна-мармуро́вым |
грані́тна-мармуро́вай |
грані́тна-мармуро́вым |
грані́тна-мармуро́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Мра́морное мо́ре Мармуро́вае мо́ра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мармуро́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да мармуру. Мармуровае радовішча. Мармуровыя работы. // Зроблены з мармуру. Цагліны, як у казцы, самі клаліся адна на другую, а ўслед за гэтым прыгожыя ўзоры з мармуровых плітак пакрывалі сцены. Шахавец.
2. перан. Падобны на мармур; белы, гладкі. Мармуровы твар. □ Мармуровыя званочкі ландыша цягнуцца да сонца, сумна праводзячы яго, недаступнае і ні разу не ўбачанае. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)