маркірава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маркірава́льны |
маркірава́льная |
маркірава́льнае |
маркірава́льныя |
| Р. |
маркірава́льнага |
маркірава́льнай
маркірава́льнае |
маркірава́льнага |
маркірава́льных |
| Д. |
маркірава́льнаму |
маркірава́льнай |
маркірава́льнаму |
маркірава́льным |
| В. |
маркірава́льны (неадуш.)
маркірава́льнага (адуш.) |
маркірава́льную |
маркірава́льнае |
маркірава́льныя (неадуш.)
маркірава́льных (адуш.) |
| Т. |
маркірава́льным |
маркірава́льнай
маркірава́льнаю |
маркірава́льным |
маркірава́льнымі |
| М. |
маркірава́льным |
маркірава́льнай |
маркірава́льным |
маркірава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маркірава́льны в разн. знач. маркирова́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маркірава́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які служыць для маркіравання. Маркіравальная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маркірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што (спец.).
1. Правесці (праводзіць) баразёнкі маркёрам².
2. Паставіць (ставіць) марку (у 2 знач.) на вырабах.
|| наз. маркірава́нне, -я, н. і маркіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
|| прым. маркірава́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маркирова́льный маркірава́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)