марксі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. марксі́стка марксі́сткі
Р. марксі́сткі марксі́стак
Д. марксі́стцы марксі́сткам
В. марксі́стку марксі́стак
Т. марксі́сткай
марксі́сткаю		 марксі́сткамі
М. марксі́стцы марксі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марксі́стка ж. маркси́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марксі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да марксіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марксі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік марксізму.

|| ж. марксі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маркси́стка марксі́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)