Ма́ркавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ма́ркавічы
Р. Ма́ркавіч
Ма́ркавічаў
Д. Ма́ркавічам
В. Ма́ркавічы
Т. Ма́ркавічамі
М. Ма́ркавічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шарлата́нства, ‑а, н.

Паводзіны, спосаб дзеяння, уласцівы шарлатану; бессаромны падман, разлічаны на няведанне, невуцтва прысутных. Ездзіў у вёску Маркавічы. Там мне расказалі пра адну жанчыну, якая займаецца шарлатанствам. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)