марганцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, ж. (разм.).

Крышталі марганцавакіслага калію, а таксама раствор гэтых крышталёў, які выкарыстоўваецца як сродак дэзынфекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марганцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. марганцо́ўка
Р. марганцо́ўкі
Д. марганцо́ўцы
В. марганцо́ўку
Т. марганцо́ўкай
марганцо́ўкаю
М. марганцо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марганцо́ўка ж., разг. марганцо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марганцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Разм. Крышталі або раствор марганцавакіслага калію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Марганцоўка ’крышталі або раствор марганцавакіслага калію’ (ТСБМ). З рус. разм. марганц́овка ’тс’, якое да ма́рганец < ням. Manganerz < італ. manganese ’тс’ — скажонае лац. Magnes ’магнесійскі, з горада Magnēsia’ (Праабражэнскі, 1, 510; Фасмер, 2, 572; Голуб-Ліер, 301; Крукоўскі, Уплыў, 89).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

марганцавакі́слы, -ая, -ае.

У выразе: марганцавакіслы калій — цёмна-фіялетавае крышталічнае рэчыва, якое распускаецца ў вадзе; марганцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марганцо́вка разг. марганцо́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)