*Маргалі́, зэльв. маргале́ ’мітусенне, «зоркі» ў вачах’ (Жыв. сл.). Да марга́ць ’міргаюць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

марга́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марга́ю марга́ем
2-я ас. марга́еш марга́еце
3-я ас. марга́е марга́юць
Прошлы час
м. марга́ў марга́лі
ж. марга́ла
н. марга́ла
Загадны лад
2-я ас. марга́й марга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час марга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)