марафе́т, -у, М -фе́це, м. (разм.).

У выразе: наводзіць (навесці) марафет — прывесці (прыводзіць) сябе або кватэру (хату) у парадак, навесці (наводзіць) глянец з выпадку свята, урачыстай сустрэчы каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марафе́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. марафе́т
Р. марафе́ту
Д. марафе́ту
В. марафе́т
Т. марафе́там
М. марафе́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

марафе́т разг. марафе́т, -ту м.;

наводи́ть марафе́т наво́дзіць марафе́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марафе́т, -ту м., разг. марафе́т;

наво́дзіць м. — наводи́ть марафе́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марафе́т, ‑у, М ‑феце, м.

Разм. У выразе: наводзіць марафет — прыхарошвацца, прыводзіць у парадак свой знешні выгляд (прычоску, бровы, губы і пад.). // Падчышчаць, упрыгожваць што‑н. (кватэру, горад і пад.).

[Тур. marifet — майстэрства, спрыт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)