марака́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марака́нскі |
марака́нская |
марака́нскае |
марака́нскія |
| Р. |
марака́нскага |
марака́нскай
марака́нскае |
марака́нскага |
марака́нскіх |
| Д. |
марака́нскаму |
марака́нскай |
марака́нскаму |
марака́нскім |
| В. |
марака́нскі (неадуш.)
марака́нскага (адуш.) |
марака́нскую |
марака́нскае |
марака́нскія (неадуш.)
марака́нскіх (адуш.) |
| Т. |
марака́нскім |
марака́нскай
марака́нскаю |
марака́нскім |
марака́нскімі |
| М. |
марака́нскім |
марака́нскай |
марака́нскім |
марака́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ве́рхам, прысл.
1. Седзячы на кані, спусціўшы ногі па абодва бакі яго; седзячы на кім‑, чым‑н., як на кані. [Ладынін:] — Хочацца прабегчы па разоры паміж жытам, праехаць верхам на кані... Шамякін. Па аслах, мулах і вярблюдах мараканскія сяляне ездзяць верхам і перавозяць грузы. В. Вольскі.
2. Зверху, па версе. Агонь імкліва пашырыўся і ўзляцеў на верхавіны ялін і соснаў — і пайшоў шумець нізам і верхам. Шчарбатаў.
•••
Верхам сесці на каго гл. сесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)