маравы́, -а́я, -о́е.

Які мае адносіны да мору, выклікае вялікую смяротнасць.

Маравая пошасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маравы́ марава́я мараво́е маравы́я
Р. мараво́га мараво́й
мараво́е		 мараво́га маравы́х
Д. мараво́му мараво́й мараво́му маравы́м
В. маравы́ (неадуш.)
мараво́га (адуш.)		 мараву́ю мараво́е маравы́я (неадуш.)
маравы́х (адуш.)
Т. маравы́м мараво́й
мараво́ю		 маравы́м маравы́мі
М. маравы́м мараво́й маравы́м маравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

маравы́: ~ва́я по́шасць морово́е пове́трие, морова́я я́зва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маравы́, ‑ая, ‑ое.

Уст. Які мае адносіны да мору.

•••

Маравая пошасць гл. пошасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

морово́й маравы́;

морово́е пове́трие, морова́я я́зва марава́я по́шасць, чума́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)