мапе́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкі матацыкл з педальным прыводам.

|| прым. мапе́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мапе́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мапе́д мапе́ды
Р. мапе́да мапе́даў
Д. мапе́ду мапе́дам
В. мапе́д мапе́ды
Т. мапе́дам мапе́дамі
М. мапе́дзе мапе́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мапе́д м., разг. мопе́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мапе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Лёгкі матацыкл з педальным прыводам.

[Ад ма(тацыкл) і (веласі)пед.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мопе́д разг. мапе́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Матароўка ’матацыкл’, ’мапед’, ’маторная лодка’ (Сцяц.). З польск. motorówka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Матаровік ’мапед’ (навагр., Сцяшк. Сл.). З польск. motorower ’тс’ са зменай суфікса на ‑ік (як газік, козлік — назвы легкавых машын).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)