манікю́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манікю́рны манікю́рная манікю́рнае манікю́рныя
Р. манікю́рнага манікю́рнай
манікю́рнае		 манікю́рнага манікю́рных
Д. манікю́рнаму манікю́рнай манікю́рнаму манікю́рным
В. манікю́рны (неадуш.)
манікю́рнага (адуш.)		 манікю́рную манікю́рнае манікю́рныя (неадуш.)
манікю́рных (адуш.)
Т. манікю́рным манікю́рнай
манікю́рнаю		 манікю́рным манікю́рнымі
М. манікю́рным манікю́рнай манікю́рным манікю́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манікю́рны маникю́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манікю́рны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для манікюру. Манікюрны набор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манікю́р, -у, м.

1. Чыстка і паліроўка ногцяў на пальцах рук.

Зрабіць м.

2. Пра пакрытыя лакам, адпаліраваныя ногці.

Прыгожы м.

|| прым. манікю́рны, -ая, -ае.

Манікюрныя нажніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маникю́рный манікю́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)