манья́цтва, -а, н.

Хваравітае захапленне якой-н. ідэяй, уласцівае маньяку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манья́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. манья́цтва
Р. манья́цтва
Д. манья́цтву
В. манья́цтва
Т. манья́цтвам
М. манья́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манья́цтва ср. манья́чество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манья́цтва, ‑а, н.

Хваравітае захапленне якой‑н. ідэяй, уласцівае маньяку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манья́чество манья́цтва, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)