ману́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ману́л |
ману́лы |
| Р. |
ману́ла |
ману́лаў |
| Д. |
ману́лу |
ману́лам |
| В. |
ману́ла |
ману́лаў |
| Т. |
ману́лам |
ману́ламі |
| М. |
ману́ле |
ману́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ману́л зоол. ману́л, -ла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ману́л, ‑а, м.
Драпежная жывёліна сямейства кашэчых з каштоўным футрам.
[Манг. мануул.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)