мантажо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па мантажы (у кінематаграфіі, фатаграфіі).

М. фільма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мантажо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мантажо́р мантажо́ры
Р. мантажо́ра мантажо́раў
Д. мантажо́ру мантажо́рам
В. мантажо́ра мантажо́раў
Т. мантажо́рам мантажо́рамі
М. мантажо́ру мантажо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мантажо́р м. монтажёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мантажо́р, ‑а, м.

У кінематаграфіі, фатаграфіі — спецыяліст па мантажу (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

монта́жёр мантажо́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)