назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мантажу́ | |
| мантажу́ | |
| мантажо́м | |
| мантажы́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мантажу́ | |
| мантажу́ | |
| мантажо́м | |
| мантажы́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1.
2. Злучаныя ў адно цэлае розныя часткі чаго
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Зборка і ўстаноўка машын, збудаванняў з гатовых частак у адпаведнасці з планамі і чарцяжамі.
2. Падбор і аб’яднанне асобных частак фільма, літаратурных або музычных твораў у адно цэлае ў мастацкіх і сэнсавых адносінах.
[Фр. montage.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
манці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны;
Збіраць асобныя часткі ў адзінае цэлае.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
электраманта́ж, -у,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
монта́ж
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
літманта́ж, ‑у,
Літаратурны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераманта́ж, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)