мане́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мане́тчык мане́тчыкі
Р. мане́тчыка мане́тчыкаў
Д. мане́тчыку мане́тчыкам
В. мане́тчыка мане́тчыкаў
Т. мане́тчыкам мане́тчыкамі
М. мане́тчыку мане́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мане́тчык м. моне́тчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́тчык, ‑а, м.

Чаканшчык манет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)