мане́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мане́рнасць
Р. мане́рнасці
Д. мане́рнасці
В. мане́рнасць
Т. мане́рнасцю
М. мане́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мане́рнасць ж. мане́рность, жема́нство ср., жема́нность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць манернага. Народнае мастацтва не церпіць манернасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мане́рны, -ая, -ае.

Ненатуральны, пазбаўлены прастаты.

М. стыль.

|| наз. мане́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жема́нность мане́рнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́рность мане́рнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жема́нство ср. мане́рнасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чи́нность

1. прысто́йнасць, -ці ж.; пава́жнасць, -ці ж.;

2. мане́рнасць, -ці ж.; цырымо́ннасць, -ці ж.; см. чи́нный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)