манаты́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манаты́пны манаты́пная манаты́пнае манаты́пныя
Р. манаты́пнага манаты́пнай
манаты́пнае		 манаты́пнага манаты́пных
Д. манаты́пнаму манаты́пнай манаты́пнаму манаты́пным
В. манаты́пны (неадуш.)
манаты́пнага (адуш.)		 манаты́пную манаты́пнае манаты́пныя (неадуш.)
манаты́пных (адуш.)
Т. манаты́пным манаты́пнай
манаты́пнаю		 манаты́пным манаты́пнымі
М. манаты́пным манаты́пнай манаты́пным манаты́пных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

манаты́пны моноти́пный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манаты́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манатыпа. Манатыпная лента. // Зроблены на манатыпе. Манатыпны набор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манаты́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Наборная машына, якая адлівае набор асобнымі літарамі.

|| прым. манаты́пны, -ая, -ае.

М. набор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

моноти́пный манаты́пны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)