мамо́шка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мамо́шка |
мамо́шкі |
| Р. |
мамо́шкі |
мамо́шак |
| Д. |
мамо́шцы |
мамо́шкам |
| В. |
мамо́шку |
мамо́шак |
| Т. |
мамо́шкай
мамо́шкаю |
мамо́шкамі |
| М. |
мамо́шцы |
мамо́шках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Мамоша, мамошка ’палюбоўніца’ (Нас., Растарг.). З рус. пск., смал. момо́шка ’тс’, цвяр., кастр., тамб., варон. мамо́ха ’тс’, пск. ’пышнацелая, дародная жанчына’. Да мама (гл.). Аб суфіксе гл. Слаўскі (SP, 1, 74 і 78).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)