ма́мачкі

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́мачкі: (а) ма́мачкі! ма́мочки!; ба́тюшки мои́!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́мачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ма́мачка ма́мачкі
Р. ма́мачкі ма́мачак
Д. ма́мачцы ма́мачкам
В. ма́мачку ма́мачак
Т. ма́мачкай
ма́мачкаю		 ма́мачкамі
М. ма́мачцы ма́мачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́мачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Ласк. да мама.

2. у знач. выкл. Ужываецца для перадачы здзіўлення, спалоху. — Ах, мамачкі! Цьфу, цьфу, — зачырванелася збянтэжаная маладзіца. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрасці́, ‑расту, ‑расцеш, ‑расце; ‑расцём, ‑расцяце; пр. падрос, ‑расла, ‑расло; зак.

Трохі вырасці. — Мамачкі, як загарэў! — задаволена смяялася.. [маці]. — І падрос. Бацька цяпер і не пазнае. Даніленка. Толькі раскусціўся пры дарозе ракітнік, падраслі хвойкі на пясчаным узгорку. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́лачка ​1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да галка ​1; маладая галка. Без роднай мамачкі заклююць галачкі. З нар.

га́лачка ​2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да галка ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́тюшка

1. (отец) уст. ба́цька, -кі м., та́та, -ты м.;

2. (в обращении) уст. ба́цька, -кі м., ба́цюхна, -ны м., та́та, -ты м., та́тка, -кі м.;

3. (священник) разг. ба́цюшка, -кі м.;

ба́тюшки мои! в знач. межд. ба́цюхны мае́!, (а) ма́мачкі!;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

честно́й уст.

1. церк. святы́;

честно́й крест святы́ крыж;

честна́я оби́тель святы́ манасты́р;

2. (установленный религией, обычаем) пачэ́сны;

честна́я сва́дьба пачэ́снае вясе́лле;

3. до́бры; (почтенный) шано́ўны; (почётный) пачэ́сны;

честно́й наро́д лю́дзі до́брыя;

честны́е го́сти пачэ́сныя (шано́ўныя) го́сці;

◊

честна́я компа́ния ирон., шутл. цёплая кампа́нія;

мать честна́я! а ма́мачкі!, а лі́ханька!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)