ма́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. мама.

2. у знач. выкл. Ужыв. для перадачы здзіўлення, спалоху.

Ах, м.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́мачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ма́мачка ма́мачкі
Р. ма́мачкі ма́мачак
Д. ма́мачцы ма́мачкам
В. ма́мачку ма́мачак
Т. ма́мачкай
ма́мачкаю		 ма́мачкамі
М. ма́мачцы ма́мачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́мачка ж., ласк. (обращение) ма́мочка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́мачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Ласк. да мама.

2. у знач. выкл. Ужываецца для перадачы здзіўлення, спалоху. — Ах, мамачкі! Цьфу, цьфу, — зачырванелася збянтэжаная маладзіца. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́ма, -ы, мн. -ы, мам, ж.

Тое, што і маці (у 1 знач.).

|| ласк. ма́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж., ма́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж., маму́ля, -і, мн. -і, -му́ль, ж. (разм.) і маму́ся, -і, мн. -і, -му́сь, ж. (разм.).

|| прым. ма́мін, -а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́мочка ласк. ма́мачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́мка разг., в разн. знач. ма́мачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ма́тэнька ’мамачка, цётухна’ (Нас.). З польск. mateńka ’матка’ (ласк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́менька разг., уст. ма́мачка, -кі ж., маму́лька, -кі ж., мату́лька, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сарва́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сарваць ​1.

2. у знач. прым. Ахрыплы, сіпаты ад празмернага напружання (пра голас). Сарваным, асіплым голасам.. [дзяўчынка] крычала ўжо ледзь чутна: — Мама, мамачка! Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)