ма́мантавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́мантавы ма́мантавая ма́мантавае ма́мантавыя
Р. ма́мантавага ма́мантавай
ма́мантавае		 ма́мантавага ма́мантавых
Д. ма́мантаваму ма́мантавай ма́мантаваму ма́мантавым
В. ма́мантавы (неадуш.)
ма́мантавага (адуш.)		 ма́мантавую ма́мантавае ма́мантавыя (неадуш.)
ма́мантавых (адуш.)
Т. ма́мантавым ма́мантавай
ма́мантаваю		 ма́мантавым ма́мантавымі
М. ма́мантавым ма́мантавай ма́мантавым ма́мантавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́мантавы ма́монтовый;

~вая — косць ма́монтовая кость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́мантавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маманта, належыць яму. Мамантавы бівень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́мант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Вымерлая млекакормячая жывёліна сямейства слановых з доўгай поўсцю і вялікімі загнутымі біўнямі.

|| прым. ма́мантавы, -ая, -ае.

М. бівень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́монтовый ма́мантавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́мантаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́мантаў ма́мантава ма́мантава ма́мантавы
Р. ма́мантавага ма́мантавай
ма́мантавае		 ма́мантавага ма́мантавых
Д. ма́мантаваму ма́мантавай ма́мантаваму ма́мантавым
В. ма́мантаў (неадуш.)
ма́мантавага (адуш.)		 ма́мантаву ма́мантава ма́мантавы (неадуш.)
ма́мантавых (адуш.)
Т. ма́мантавым ма́мантавай
ма́мантаваю		 ма́мантавым ма́мантавымі
М. ма́мантавым ма́мантавай ма́мантавым ма́мантавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)