маля́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маля́рны |
маля́рная |
маля́рнае |
маля́рныя |
| Р. |
маля́рнага |
маля́рнай
маля́рнае |
маля́рнага |
маля́рных |
| Д. |
маля́рнаму |
маля́рнай |
маля́рнаму |
маля́рным |
| В. |
маля́рны (неадуш.)
маля́рнага (адуш.) |
маля́рную |
маля́рнае |
маля́рныя (неадуш.)
маля́рных (адуш.) |
| Т. |
маля́рным |
маля́рнай
маля́рнаю |
маля́рным |
маля́рнымі |
| М. |
маля́рным |
маля́рнай |
маля́рным |
маля́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тарцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.
1. Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тарцаваць.
2. Тарцовачны станок.
3. Малярная шчотка з доўгім шчаціннем.
4. Разм. Тарцовая маставая.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мази́лка
1. см. мази́ла;
2. (малярная кисть) пэ́ндзаль, род. пэ́ндзля м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)