малю́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
малю́нак |
малю́нкі |
| Р. |
малю́нка |
малю́нкаў |
| Д. |
малю́нку |
малю́нкам |
| В. |
малю́нак |
малю́нкі |
| Т. |
малю́нкам |
малю́нкамі |
| М. |
малю́нку |
малю́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наска́льны, -ая, -ае.
Зроблены на скале (пра малюнкі, надпісы, якія адносяцца да старажытных эпох).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паабво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак., што і чым.
Абвесці чым-н. усё, многае.
П. малюнкі рамкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фантасмаго́рыя, -і, ж.
Прывіды, вычварныя малюнкі, што бачацца чалавеку ў хваравітым сне.
|| прым. фантасмагары́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разве́шаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
Павесіць у розных месцах.
Р. малюнкі.
Р. бялізну.
|| незак. разве́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лато́, нескл., н.
Гульня на асобых картах з нумарамі або малюнкамі, удзельнікі якой закрываюць фішкамі названыя вядучым нумары або малюнкі.
Гуляць у л.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рысава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто займаецца рысаваннем, хто робіць малюнкі для чаго-н.
Добры р., горшы гравёр.
|| ж. рысава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падарысо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Дарысаваць усё, многае. Падарысоўваць малюнкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ілюстра́тар, ‑а, м.
Мастак, які робіць малюнкі да тэксту. Ілюстратар кніг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арна́ментны, ‑ая, ‑ае.
Які звязаны з арнаментам (у 1 знач.). Арнаментнае пана. Арнаментныя малюнкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)