малы́, -а́я, -о́е.

1. Нязначны па велічыні, памерах; невялікі.

Малая зала.

2. Нязначны па колькасці, часе.

М. атрад.

Прайшоў яшчэ м. час.

3. Меншы, чым патрэбна.

Малыя боты.

4. Які не мае істотнага значэння; малаважны.

Малая справа, м. і клопат.

5. Які займае нязначнае службовае становішча.

6. Тое, што і малалетні.

Малыя дзеткі — малыя і бедкі (прыказка).

7. у знач. наз. малы́, -о́га, м., мала́я, -о́й, ж., мн. малы́я, -ы́х. Дзіця.

Падвезці малых у школу.

◊

Ад малога да вялікага — усе да аднаго, абсалютна ўсе.

Без малога (разм.) — амаль (не), чуць (не).

З малых гадоў — з дзяцінства.

Самае малое — найменш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзетвара́, -ы́, ж., зб. (разм.).

Малыя дзеці.

Двор поўніўся галасамі дзетвары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. малы́ мала́я мало́е малы́я
Р. мало́га мало́й
мало́е		 мало́га малы́х
Д. мало́му мало́й мало́му малы́м
В. малы́ (неадуш.)
мало́га (адуш.)		 малу́ю мало́е малы́я (неадуш.)
малы́х (адуш.)
Т. малы́м мало́й
мало́ю		 малы́м малы́мі
М. малы́м мало́й малы́м малы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сярэ́дне-малы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сярэ́дне-малы́ сярэ́дне-мала́я сярэ́дне-мало́е сярэ́дне-малы́я
Р. сярэ́дне-мало́га сярэ́дне-мало́й
сярэ́дне-мало́е		 сярэ́дне-мало́га сярэ́дне-малы́х
Д. сярэ́дне-мало́му сярэ́дне-мало́й сярэ́дне-мало́му сярэ́дне-малы́м
В. сярэ́дне-малы́ (неадуш.)
сярэ́дне-мало́га (адуш.)		 сярэ́дне-малу́ю сярэ́дне-мало́е сярэ́дне-малы́я (неадуш.)
сярэ́дне-малы́х (адуш.)
Т. сярэ́дне-малы́м сярэ́дне-мало́й
сярэ́дне-мало́ю		 сярэ́дне-малы́м сярэ́дне-малы́мі
М. сярэ́дне-малы́м сярэ́дне-мало́й сярэ́дне-малы́м сярэ́дне-малы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мало́е

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
н. -
Н. мало́е малы́я
Р. мало́га малы́х
Д. мало́му малы́м
В. мало́е малы́х
Т. малы́м малы́мі
М. малы́м малы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мала́я

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. мала́я малы́я
Р. мало́й малы́х
Д. мало́й малы́м
В. малу́ю малы́х
Т. мало́й
мало́ю		 малы́мі
М. мало́й малы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. малы́ малы́я
Р. мало́га малы́х
Д. мало́му малы́м
В. мало́га малы́х
Т. малы́м малы́мі
М. малы́м малы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазаціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Зацерці, выцерці ўсё, многае.

П. надпісы.

2. каго. Сціснуць, заціснуць усіх, многіх.

Ільды могуць пазаціраць малыя судны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікрахі́мія, ‑і, ж.

Раздзел аналітычнай хіміі, які вывучае мікраскапічна малыя прадметы.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і хімія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малагабары́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае малыя габарыты. Малагабарытная кватэра. Малагабарытная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)